Haberler

Bir düşünün, kaç kez bir sohbet, arkadaşlarınız (veya siz) telefonunuzu çıkarıp Instagram’ın sonsuz akışına daldığınız için sekteye uğradı? “Bırak artık o telefonu” repliği klasik bir Gen-X alınganlığı olmaktan fazlası olabilir mi? İngilizce Phone (telefon) ve snubbing (küçümseme) kelimelerinin birleşiminden oluşan ‘phubbing’ kavramı bu davranışın hem kendimizde hem de karşımızdaki kişide yarattığı etkileri anlatmak için kullanılıyor.

Birçok araştırma, phubbing’in yüz yüze etkileşimleri daha az anlamlı hale getirdiğini gösteriyor. Journal of Applied Social Psychology’de yayımlanan güncel bir çalışma, hatta sadece phubbing yapıldığını hayal eden kişilerin bile bir konuşmayı daha olumsuz algıladığını ortaya koyuyor. 2016’da Computers in Human Behavior dergisinde yayımlanan başka bir araştırma ise, sohbet sırasında mesajlaşmanın, konuşmaya telefonsuz katılanlara kıyasla etkileşimi daha az tatmin edici hale getirdiğini vurguluyor.

Stanford ve Yale üniversitelerinde psikolog ve The Happiness Track kitabının yazarı Emma Seppälä fenomene ve bu alışkanlığın yarattığı etkilere dair şunları söylüyor: “İronik bir şekilde, phubbing sizi sosyal medya veya mesajlaşma yoluyla bir başkasıyla bağlantıya geçirmeyi amaçlıyor. Ancak aslında, o an içinde bulunduğunuz yüz yüze ilişkileri ciddi şekilde bozabiliyor. Eğer sürekli phubbing yapan biriyseniz, teknoloji kullanımına dair katı kurallar belirlemek ve bunlara uymak – örneğin yemek sırasında telefonu bir kenara koymak – yeni alışkanlıklar geliştirmenize yardımcı olabilir. Eğer phubbing’e maruz kalan taraf sizseniz, öncelikle bakış açınızı değiştirin. Sabırlı ve anlayışlı olun, bunu kişisel algılamayın, çünkü aslında onlar sadece bir dürtüye göre hareket ediyor.”