Haberler

Zekice kurgulanmış intikam hikâyeleri, yaratıcı şiddet sahneleri, geveze olduğu kadar tuhaf karakterler ve hiç düşmeyen tempo… Tüm bu bileşenleri ustalıkla bir araya getiren Quentin Tarantino kariyerini 10 filmle bitireceğini açıklamıştı. Şimdiyse yönetmenin son filmi olması beklenen “The Movie Critic” adını verdiği projeyi iptal edip başka bir film yazacağı duyuruldu.

Daha önce “The Movie Critic” projesinde Brad Pitt’in filmin başrolü olacağı ve ikilinin “Inglourious Basterds”, “Once Upon A Time In Hollywood”dan sonra üçüncü kez birlikte çalışacağı duyrulmuştu. Ancak son filmi için ince eleyip sık dokuyan Tarantino, final işi olması sebebiyle ekstra detaycı ve mükemmeliyetçi davranıyor olacak ki yaklaşık 1 sene önce “The Movie Critic” filminin kendi hayatıyla taşıdığı benzerlikleri ve niye bu filmle bitirmek istediğini anlatmış olmasına rağmen projeyi iptal etme kararı almış durumda. Yeni filme dairse henüz bir bilgi yok. Pulp Fiction (1994) ve Django Unchained (2012) filmleriyle, her ikisi de En İyi Orijinal Senaryo dalında iki Oscar ödülü bulunan yönetmenin son filmini beklerken diskografisine yeniden göz atmak isterseniz sizi buraya alalım.

Carnegie Mellon Üniversitesi bünyesindeki bilgisayar kulübü ve New Yorklu sanatçı Cory Arcangel işbirliği Andy Warhol Müzesi‘nin en kıymetli fakat en az bilinen eserlerinden bazılarının gün yüzüne çıkmasını sağladı.

Floppy diskleri daha önce duymuş muydunuz? Bugün neredeyse antika olarak adlandırdığımız bu teknoloji Andy Warhol’un 1985 standartlarına göre en fütüristik eserlerini saklamak üzere kullandığı yöntem. Vice’ın haberine göre Warhol’a bilgisayarın grafik sanatı yeteneklerini göstermesi için bir Commodore Amiga hediye edilmişti. Warhol da eserlerini bu teknoloji ile üretmiş ve saklamıştı. Warhol Müzesi’nin koleksiyonunda Blondie’nin Debbie Harry’sini “tablosunu” çizdiği bir video bulunuyor. Ancak müze, 1994 yılında Warhol’un disklerinin geri kalanını ve iki Amiga 1000 bilgisayarını aldığından beri, eski dosya formatı ve eskimiş donanım nedeniyle bunların içeriğine erişilememişti. Görüntüleri dijital derinliklerden geri getirmekse Carnegie Mellon Üniversitesi bünyesindeki bilgisayar kulübü ve New Yorklu sanatçı Cory Arcangel işbirliği sayesinde gerçekleşti. Gün yüzüne çıkan eserler arasındaysa kült Campbell Soup da yer alıyor. Hem teknoloji hem de sanat tutkunlarının dikkatini hak eden eserlere buradan göz atabilirsiniz.

Piyano ikilisi Güher ve Süher Pekinel’in, 2024 Uluslararası Klasik Müzik Ödülleri’nde (ICMA) “mükemmeliyetçilik arayışları ve sıra dışı şiirsel yorumlarıyla uluslararası klasik müzik alanına sundukları katkı nedeniyle” Yaşam Boyu Başarı Ödülü’ne layık görüldü.

2011’den beri verilen Uluslararası Klasik Müzik Ödülleri’nin (ICMA) adayları ve kazananları, dünyanın farklı ülkelerindeki plak şirketlerinin ve klasik müzik yayınlarının temsilcileri ile müzisyenlerden oluşan bir jüri tarafından belirleniyor. Bu yıl spanya’nın València kentinde düzenlenen ödül töreninde ödüllerini ICMA Jüri Başkanı Remy Flanc’tan alan Pekineller ise hislerini şöyle özetliyor: “Bu ödül bizim için müzikle dopdolu geçen ömrümüzün bir aynası niteliğinde. Müziğe verdiğimiz emeğin ve katkılarımızın anlaşıldığını ve takdir gördüğünü bilmek büyük bir mutluluk. Bizim için müzik, nefes almak kadar hayati. Friedrich Nietzsche’nin dediği gibi; “Müziksiz hayat bir hata olurdu.” Bu ödül vesilesiyle kariyer yolculuğumuz boyunca bize destek olan tüm değerli usta müzisyenlere sonsuz teşekkürlerimizi iletmek istiyoruz. Onlar sayesinde müziğin nabzını hissedebiliyor ve müzikle yaşayarak, müzikle nefes alarak ruhumuzu zenginleştirebiliyoruz.“

Duygu Asena’nın anısını ve fikirlerini yaşatmak için her yıl düzenlenen uygu Asena Roman Ödülü’nün bu yılki kazananı “Cüret” isimli romanıyla Neslihan Önderoğlu oldu.

Neslihan Önderoğlu, “kimsesizlerin ve toplumda yerini bulamayanların direncini anlattığı hikâyesiyle ve anlatı dilinin yetkinliği, temaları dağılmadan bütünlüğe taşıması” ile oy çokluğuyla ödüle layık görülen romanında tüm “ötekileri” bir lincin gölgesinde, sarsıcı ve sancılı bir düzlemde karşı karşıya getiriyor. Bir evin içinden taşan trajedinin izini sürerken de, bir anda cehenneme dönen sokaklarda yaşanan arbedeyi anlatırken de engellilerin, mültecilerin, travestilerin, azınlıkların ve içten içe “çoğunluğun” korkusunu gözler önüne seriyor. Roman, ir evin ve bir ülkenin sakinleri uzun zamandır patlamaya hazır vaziyette dolaşıyorsa fitili kim ateşler? En mazlum görünen midir o, en zalim olan mı? “Güç” el değiştirdikçe kurbanlarla failler de yer değiştirir mi? gibi sorulara yanıt arıyor.

Yeni bir rapor, şarkı sözlerinin son 40 yılda daha öfkeli ve daha bencil hale geldiğini ortaya çıkarıyor.

“Eskisi gibi müzik yapmıyorlar artık” Uzun süre dinlediğimiz şarkılarla ilgili ebeveynlerimizden duyduğumuz ardındansa bizim devraldığımız bu serzeniş aslında haksız değil. Bunun en temel nedeni içeriklerin kısalıyor ve saçmalaşıyor, aşırı uyarılmış ama sıkılmış beyinlere hazırlanıyor oluşu. Son 40 yılda rap, country, pop, R&B ve rock türlerinde 12.000’den fazla İngilizce şarkının sözlerini analiz eden rapora göre müzik zevkimizi şekillendiren yalnızca platformlar değil. Rapor, şarkı sözlerinin bir kültürün değer ve duygularındaki değişiklikleri yansıtan “toplumun aynası” olabileceğine dikkat çekiyor. Şarkı sözlerinde ifade edilen duyguları, kaç farklı kelimenin kullanıldığını ve bunların ne sıklıkta tekrarlandığını analiz edildiği araştırmada tüm türlerde şarkı sözleri daha basit ve daha tekrarlı olma eğiliminde olduğu tespit ediliyor. “Ben” veya “benim” gibi kelimelerin popülaritesinin artışıysa şarkı sözlerinin zamanla daha bencil hale geldiğine işaret ediyor. Tahmin edilebileceği üzere öfkeyi, tiksintiyi ya da üzüntüyü ifade eden şarkı sözlerinde de bir artış söz konusu.

Dünya sokak sanatı topluluğu StreetArtCities, dünyanın dört bir yanındaki sokak sanatı eserleri arasından seçilen “2023’ün En İyileri”ni açıkladı.

İspanyol doğumlu sanatçı SFHIR‘ın, İspanya’daki dokuz katlı bir binanın duvarına çizdiği “A Violonchelista de Fene” isimli duvar resmi, Dünyanın En İyi Duvar Resmi unvanının kazananı oldu. İspanya’da düzenlenen Perla Duvar Festivali‘nin açılışı sırasında yapılan eser, festivale katılan sanatçıların müzikle ilgili çeşitli unsurları tasvir ettikleri eserlerden bir tanesi. Onu “en iyi” unvanına kavuşturansa binanın merdiven ışıkları komşular tarafından açıldığında çellonun sap kısmına denk gelen pencerelerden gelen ışıklar, çellonun perdelerini aydınlatıyor oluşu. Ödüle layık görülen diğer eserler arasındaysa; Sabotaje El Montaje’nin “Kasabanın tarihî arşivinden gelen fotoğraflarla çalışarak kasabasının anaerkil yapısını ve balıkçılıkla geçinen kadınların yaptıkları işleri, Bask Bölgesinin renkleriyle yansıtmaya çalıştım” şeklinde anlattığı “İsimsiz Eser”i, Hollandalı sanatçı Leon Keer’in resmedilen cam bilyeler duvardan dökülüyormuşçasına bir yanılsama yaratan “Gravity”si, yer alıyor. Daha fazlasına göz atmak için buraya tıklayabilirsiniz.

Pek çoğumuz küçüklüğümüzden beri bize empoze edildiği şekilde; mutsuzluk, stres, endişe gibi negatif hatta toksik olarak sınıflandırdığımız duygulardan kaçınarak olabildiğince neşeli, mutlu, huzurlu olmak için beynimizi kodlamaya çalışıyoruz. Bununla birlikte diğer her şeyde olduğu gibi abartıldıkça anlamını yitiren “pozitiflik” kavramının zararları üzerine artık yeterince fikrimiz var öyle ki Terapist Whitney Goodman’ın okura olumsuz duyguları deneyimlemenin ve onlarla başa çıkmanın etkili yollarına dair nitelikli bir rehber sunduğu kitabı Toksik Olumlama: Mutlu Olmakla Kafayı Bozmuş Bir Dünyada Kendin Olmak ile karşımıza çıkıyor.

Gerçek hayatta olumsuzlukları görmezden gelerek, bu duygulardan kaçınma refleksine sahip olmamıza neden olan toksik pozitiflik kavramını merkeze alan kitapta, bu durumun kendimize ve ilişkilerimize ne kadar zarar verdiğini ortaya koyuluyor. İddiasını araştırmalar ve danışan hikâyeleriyle destekleyen Goodman ​“Peki olumlu olmak tüm sorunların çözümüyse neden çoğumuz endişeli, depresif ve tükenmiş hâldeyiz?” sorusuna yanıt arıyor. Her yeni gün pozitif olma baskısıyla karşı karşıya kalan insanların rahatsızlık hissiyle empati kuran kitapta hastalık, kayıp, ayrılık ve diğer zorluklarla karşı karşıya kalındığında bile gerçek duygular hakkında konuşmak, onları sindirerek zamanla daha iyi hissetmek için çok az fırsat bulunduğuna dikkat çekiliyor.

Sanatçı Melis Buyruk‘un, Kelile ve Dimne masalından esinlenerek ortaya koyduğu “Habitat- Kalila wa Dimna” eseri Abu Dhabi Louvre Müzesi’nde sergilenecek.

Dünyaca ünlü müzede 25 Mart’ta açılacak “From Kalila wa Dimna to La Fontaine” sergisinde yer alan Buyruk böylelikle müzede sergilenen “İlk Türk sanatçı eseri” olma unvanına sahip olmaya hazırlanıyor. Melis Buyruk’un ilhamını aldığı ve kökenleri Hindistan ve Yunanistan’a dayanan Kelile ve Dimne masalı; Arap-İslam dünyasında İbnü’l-Mukaffa, Yunan-Roma dünyasında ise Ezop tarafından birbirine paralel olarak geliştirilen bir anlatı. Hayvanların masalın ana karakterlerini oluşturduğu ve insanlar gibi konuşturulduğu masal Antik Çağ’dan bu yana bu iki orijinal kitaba sahip olmasının yanı sıra, bir dilden diğerine uyarlanarak, hem Doğu’da hem de Batı’da birçok fabl türünde yeni eser olarak yaratıyor ve bu anlatıların birçoğu evrensel edebiyat alanının önemli isimlerinden Jean de la Fontaine tarafından bir araya getirilerek bugüne ulaşıyor. Sergiye başlığını veren “From Kalila wa Dimna to La Fontaine” da eskimeyen bir edebi tür olarak kültürleri ve yüzyılları aşarak hem yetişkinlere hem de çocuklara hayat dersleri ve değerler aktarıyor.

Rave ve kitaplar… Bu beklenmedik ikili İngiliz yayıncı Velocity Press’in mağazası açılışından önce mutlaka okunması gereken beş kitabı seçmesiyle bir araya geliyor. İngiliz dans müziğinin tarihi ve Spiral Tribe’a içeriden bir bakışa rave kültürü ve tarihine dair pek çok detayı içeren bu seçkideki kitapların her birinin seçilme nedeniyse Velocity Press’in Dazed magazine verdiği röportaja göre şu şekilde:

Join The Future, Matt Anniss: 1990’ların başlangıcından beri İngiliz dans müziği, ağır bas basların baştan çıkarıcı gücünün esaretindeydi. Bu, hardcore, orman, davul ve bas, dubstep, UK garage ve grime dahil olmak üzere İngilizlerin öncülük ettiği bir dizi türün önemli bir bileşeni. Kitap, her şeyi başlatan sesin köklerinin, kökenlerinin, gelişiminin ve mirasının izini sürüyor: elektronik dans müziğinin ilk belirgin İngiliz biçimi olan bleep tekno.

Tape Leaders, Ian Hellıwell: Zengin resimli bir özet biçimindeki Tape Leaders, elektronik sesle ve onun Büyük Britanya’daki kökenleriyle ilgilenen herkes için vazgeçilmez bir başvuru kılavuzu.

First Floor Vol, Shawn Reynaldo: Deneyimli elektronik müzik gazetecisi Shawn Reynaldo’nun elektronik müzik ve kültür üzerine geniş düşüncelerini paylaştığı haftalık bir haber bülteni olan First Floor, sistemik konulara özel olarak odaklanarak çağdaş elektronik müzik kültürüne incelikli, geniş kapsamlı bir bakış sunuyor.

Out Of Space, Jim Ottewıll: Glasgow’dan Margate’e, oradan da Manchester, Sheffield’e ve Coalville ve Todmorden gibi alışılmadık dans müziği merkezlerine kadar bu kitap, elektronik müziğin nerede geliştiğini ve bundan sonra nereye gidebileceğini haritalandırıyor.

A Darker Electricity, Mark Harrison: Spiral Tribe’ın kurucu ortağı ve görsel sanatçısı Mark Harrison, göçebe yolculuklarını, popülerliklerinin ve kötü şöhretlerinin hızla yükselişini Londra’daki küçük gecekondu partilerinden devasa depo partilerine dek tüm detaylarıyla anlatıyor.

Orkestra şefleri tam olarak ne iş yapar? Şeflikte laubaliliğe yer var mı? Şefler ciddi olmak zorunda mı? Hayatlarını da iyi yönetebilir mi? Orkestra şefi Nisan Ak, Kutsal Motor’un Youtube kanalında yayınlanacak on bölümlük “Konuş Maestra” serisinde şeflere her daim sormak istediğimiz bu gibi soruları yanıtlıyor.

Müzik analizlerinin, sade ve eğlenceli bir dille, herkes tarafından anlaşılabilecek biçimde sunulduğu seride, orkestra şefliği ve klasik müziğe dair merak edilenler ve Türkçe 90’lar pop’a dair müzik analizlerinden, ünlü film müziklerine uzanan bir skalada müziğin bambaşka formlarına ayna tutuluyor. Nisan Ak’ın kamera önünde olduğu, Kutsal Motor ekibininse kamera arkasında ona müziğe dair merak ettikleri her şeyi “bilgisiz görünme kaygısı olmadan” sorduğu seri, eğlenceli ve sürükleyici bir yolculuk sunuyor. Seride mercek altına yatırılan konular arasında müzik dünyasında intihaller, ünlü müzisyenlerin aşkları, John Williams’tan Max Ritcher’a ünlü film müziği bestecileri ve hatta Mahalle’nin Muhtarları’ndan Ezel’e yerli dizi müziklerinin analizi bulunuyor. Müzik teorisini eğlenceli bir anlatıya dönüştüren seride Gustav Mahler ve Çelik en çok bahsedilen isimler arasında yer alıyor! Serinin yayınlanan ilk iki bölümünü izlemek için buraya tıklayabilirsiniz.