Haberler

Her yaş grubunda rastlanabilen bir eklem hastalığı olan artrit, hastaların çeşitli becerilerini sınırlandırması nedeniyle insanları mutfaktan uzaklaştırabiliyor. Nestle’nin yeni projesi de bu soruna ışık tutmayı ve mutfağı artrit hastaları için daha kolay bir yer haline getirmeyi hedefliyor.

Kapsayıcı modadan, çeşitli engelleri olanların daha rahat kullanabileceği deodorant tasarımlarına günlük yaşamı pratiğinin her noktasında, farklılıkları olanları göz ardı etmeyen projelerin birbiri ardına hayata geçtiğini görüyoruz. Nestle de bu farkındalığı mutfağa taşıyor. Markanın, artrit teşhislerinin dünyanın geri kalanına oranla yüzde 60 daha yüksek olduğu Meksika’da hayata geçirdiği projede bir fizyoterapist, bir diyetisyen ve bir şefin danışmanlığında hazırlanan uygulaması kolay, artrit dostu tarifler sunuluyor. Tariflerin özelliği, el egzersizleri ve anti-enflamatuar malzemeleri bir araya getirirken aynı zamanda zor semptomlarla nasıl başa çıkılacağına dair ek bilgiler sunuyor olması. Nestle’nin proje için iş birliği yaptığı Publicis Conseil Yönetici Kreatif Direktörü Diego Wallach, projeyi: “Asıl önemli olan, artrit hastalarına yaşam kalitelerini iyileştirmeye hizmet edecek akıllıca bir çözüm sunmaktı. Bu vesileyle tüm dünyayı artritle yaşamanın zorluklarından haberdar etmek de kapsayıcılık mesajı vermenin etkili bir yolu oldu.” sözleriyle özetliyor.

90’lardan itibaren steroid almışçasına güçlenen başarı öyküleri furyasının özellikle Y kuşağının ruh sağlığını hiç de sanıldığı kadar olumlu etkilemediğini zamanla fark etmeye başladık. 0’dan 100’e hızla çıkan sanatçılar, girişimciler, mucitlerin başarı öykülerine realistik bir bakış açısıyla yaklaştığımızda her ne kadar sağladığı motivasyon bir süre için iyi hissettirse de başarı oranlarının hiç de iç açıcı olmadığını anlıyoruz. İşte Başarısızlıklar Müzesi de bu hikayelerin tersine duyduğumuz ihtiyaçtan yola çıkıyor.

“Hatalardan iyi dersler alınabilir.” Başarısız inovasyonlara yer veren müze, ziyaretçilerin başkalarının hatalarından ders alabilmelerini sağlamayı hedefliyor. Apple ve Pepsi gibi öncü şirketlerinkiler de dahil olmak üzere onlarca başarısız olmuş projeye yer veren müzenin ziyaretçileri başarısız olmuş fikirleri görmeye ve yine de gerekli riskleri alacak cesareti bulmaya davet ediliyor. Bir basketbol anolojisiyle yola çıkarsak “Atmadığınız şutların tamamını kaçırırsınız” fikrini benimsiyor. Müzede görülebilecek başarısız fikirler arasında Google Glass, Coke II, yağsız Pringles ve Nokia Taco Phone yer alıyor. Şu anda New York Brooklyn’de bulunan müzeye dair detaylar için buraya tıklayabilirsiniz.

Süpermarket SuperMax, gıda ürünlerinin alternatif kullanım alanlarını özel bir filtre sunarak gıda israfının önlenmesine katkıda bulunmayı hedefliyor.

Grundig’in Ruhun Doysun projesine sosyal medyada mutlaka rastlamışsınızdır. Gıda israfına dikkat çekmek, doğa ile bütünleşmiş sürdürülebilir bir yaşam için farkındalığı artırmak gibi projede gıdaları saklamanın, farklı şekillerde kullanmanın çeşitli yolları anlatılıyor. Güzel bir yerel örnek olan bu proje elbette türünün tek örneği değil. Gıda israfı küresel bir sorun haline gelirken bunu çözmeye yönelik kişi bazında çözümlere markaların ve şirketlerin katkısı da eklenmeye başlıyor. Porto Rikolu süpermarket SuperMax, marketlerde satılan gıda ürünlerinin üçte birinin son tüketim tarihi nedeniyle çöpe gitmesinden yola çıkarak bu duruma çözüm sunmaya yönelik bir sosyal medya filtresiyle karşımıza çıkıyor. Filtre kadraja alınan gıda ambalajlarını algılayarak ürünlerin alternatif kullanım alanlarını öneren yeni ambalajlar yaratıyor. Mesela; sütün mürekkep lekesi temizlemede kullanılabileceğini ya da son tüketim tarihi geçen kahvenin gübre işlevi görebileceğini gösteriyor. MediaCat’in haberine göre markete bu projede eşlik eden ajansı de la Cruz Ogilvy’nin Başkanı Carlos Thompson, “Değerli bir kaynağı belirleme sürecinde en iyi müttefikimiz teknolojiydi. Teknolojik yeniliklerden faydalanarak yenilikçi bir çözüm sunmak istedik. Cep telefonu gibi evrensel ve erişilebilir bir şeyden daha iyisi olamazdı. İddialıydık ve sonuçlarını Reusables’ta görebiliyoruz” yorumunda bulunuyor.

Emily in Paris gibi yapımlar da işin içine dahil olmak üzere, romantize etmeyi sevdiğimiz şehirler listesinde her daim ilk sırada olan Paris’te temizlik işçilerinin grevi nedeniyle sokaklarda oluşan çöp yığınlarının görüntülerine geçtiğimiz haftalarda mutlaka rastlamışsınızdır.

Tahmin edilebileceği gibi Paris çöp problemini yaşayan tek şehir değil. Grev şeklinde olmasa da New York da çöp konusuna dikkat çekmeye çalışıyor. 7 bin 200 temizlik çalışanı ve 2 bini aşkın sivil denetçi tarafından temiz tutulmaya çalışılsa da bu çabalar yeterli olmayan ve sokaklarında bolca çöpe rastlanabilen şehirde, Sanitasyon Departmanı, şehirde yaşayan herkesi üzerine düşeni yapmaya davet ediyor. İnsanları davranışları üzerinde düşünmeye sevk etmek için sarkastik bir yol izleniyor. “Eğer Çöp Atarsan, Çöpsün!” sloganı ve sosyal medyadaki #GarbageNewYorker hashtagi ile New York’ta yaşayan herkes sorumluluk almaya davet ediliyor. Kampanya görsellerinde New York sakinleri başlarının yerine sigara, yarım kalmış noodle paketi gibi çöplerle tasvir ediliyor. New York Belediye Başkanı Eric Adams, Sanitizasyon departmanının We Love NYC girişimi ile ortak olarak yürüttüğü bu kampanyasıyla çöp sorununu ortadan kaldırmak üzere aktif katılım sağlamayı hedeflediklerini söylüyor.

Fransız hükümeti yakında influencer’ların kozmetik cerrahiyi teşvik etmesini yasaklayacak ve filtrelenmiş görüntülerin etiketlenmesini zorunlu hale getirecek yasal düzenlemeler üzerine çalışıyor. Çeşitli hükümetlerin aldığı bu karar karşısındaki güncel soru ise bu önlemlerin güncel özgüven krizine karşı gerçekten işe yarayıp yaramayacağı.

Fransa Maliye Bakanı Bruno Le Marie yeni önlemlerin: “İzleyicilerin özgüveni üzerindeki yıkıcı psikolojik etkilerini sınırlamaya yardımcı olacağını ve kurallara saygı duymayan herkese “sıfır tolerans yaklaşımı” olacağını” duyuruyor. Öyle ki tasarının getirdikleri arasında; iki yıla kadar hapis ve 30 bin avro para cezasının yanı sıra suçlu bulunan influencer’ların sosyal medyayı kullanmalarına ve kariyerlerine devam etmelerine izin verilmemesi de var. Öte yandan tüm bu önlemler ve yaptırımlarla dahi sosyal medyada yaratılan gerçek dışı beden algısının uzun vadeli etkilerinin önüne geçilemeyeceği savunuluyor. Son on yılda sosyal medyanın yükselişi, bir özgüven kriziyle baş başa gidiyor.

Yeme bozukluğu oranları hızla artarken ve hem erkeklerin hem de kadınların yarısı vücut dismorfisi yaşıyor. Ek olarak estetik cerrahi işlemler ve dolgu ve botoks gibi ameliyatsız estetik işlemlere olan ilgi de günden güne artıyor. Dove tarafından yapılan araştırma, kızların yüzde 50’sinin fotoğraf düzenlemeden yeterince iyi görünmediklerine inandığını gösteriyor. Güzellik kültürü eleştirmeni Jessica DeFino, reklam ve pazarlama görsellerinde photoshop şeffaflığının etkisiz olduğunu bulan bir araştırmaya işaret ederek şeffaflığın net bir pozitif etkisi olduğunu söylemenin yanlış olduğunu savunuyor. DeFino, Dazed Magazine için hazırladığı yazıda Dr Clare Chambers’ın sözlerine değiniyor: “Reklamcılar, dar, ulaşılamaz bir standarda göre ‘mükemmel’ görünen modelleri kullanmaya devam ederse, o zaman etiketler, üzerimizde sahip olduğu ideal gücü bozmak için hiçbir şey yapamaz.“

Romanya’da evsizlere yardım eli uzatan sivil toplum örgütü Samusocial ülkede israfı azaltma hedefine istinaden evsizlerin ihtiyaçlarını çöpten karşıladığı gerçeğine ÇöpMağaza (The DumpStore) ile dikkat çekiyor.

MediaCat’in haberine göre Avrupa’nın israfın en yoğun yaşandığı ikinci ülkesinde hayata geçirilen ÇöpMağaza, Romanyalıları evsizlerle empati kurarak sorumlu alışveriş yapmaya ve israfı azaltmaya yöneltmeyi hedefliyor. Samusocial İletişim Müdürü Andrei Craciun dikkat çekmek istedikleri sorunun ciddiyetini şöyle özetliyor: “Bükreş’te şu an 5 bin civarı evsiz var. Vaziyet endişe verici. Ülke geneline baktığınızda bu sayı daha da yüksek. Bu insanların hali dehşet verici. Onlara gıda ve diğer ihtiyaçlarla yardım etmeye çalışırken, bir yandan da mobil karavanlarımızla topluma yeniden entegre olmaları için destek sunuyoruz.” Tribal Worldwide Romanya Genel Müdürü ve Yönetici Kreatif Direktörü Simina Dima ise kendi deneyimlerine atıfta bulunuyor: “Ben çöp kutularına dalan evsiz insan görüntüleriyle büyüdüm. Eminim bu hepimizin zihinlerine kazılıdır. Ama gerçekten rahatsız edici olan bu görüntüden kaçımızın etkilenmeye devam ettiğini merak ediyorum. Bugün aynaya baktığımızda, düne kıyasla çok daha fazlasını çöpe atıyoruz ama bir yandan da sokaklar evsizlerle dolup taşıyor. Yalnızca kolektif katılımla yardım edebileceğimize inancım tam. Bu, Samusocial’ın hikâyesine ikinci kez aktif olarak dahil oluşumuz. Bu yıl basit, dürüst bir çözüm bulmaya çalıştık. Çok kısaca, neyi ve ne kadar aldığınıza daha fazla dikkat ettiğinizde daha az israf eder, daha az harcar ve belki de birilerine yardım etmek için biraz para biriktirmiş olursunuz.”

TEDxAmsterdam Women ve Amsterdam merkezli kreatif ajans Ace tarafından hayata geçirilen yapay zekâ aracı Miss Journey, toplumsal önyargılara ve cinsiyetçi klişelere dikkat çekmeyi amaçlıyor.

Pek çok arama motorunda ve çeviri programında sporcu, lider, yönetici gibi sıfatların ve mühendis, doktor, bürokrat gibi mesleklerin erkeklerle eşleştirildiğini fark etmişsinizdir. Wired Italy için yapay zekâ aracı Midjourney kullanılarak hazırlanan kampanya görsellerinde konu yapay zeka olduğunda da bunlar için atanan görsellerin beyaz erkeklere ait olduğu keşfediliyor. Buna ek olarak duygusal kelimesinin karşılığınınsa yalnızca farklı kadın görselleri ile eşleştirildiği fark ediliyor. Bunun üzerine harekete geçen Miss Journey projesi de yapay zekâ geliştiricilere de tarafsız çözümler yaratmaları için ilham vermeyi hedefliyor. Metaverse evrenine adım atmaya hazırlandığımız güncel durumda, somut yaşamda vermekte olduğumuz temsiliyet ve cinsiyet eşitsizliği mücadelesi sürerken sanal evrenlerde de benzer önyargılarla savaşmamak adına Miss Journey gibi projelerin şimdiden yaygınlaşması önem taşıyor.

Dictionary.com, incelenmek üzere 1.500’den fazla kelimeden oluşan yeni bir liste sundu.

Yeni kelimeler eklemenin yanı sıra var olan kelimelerde değişiklikler ve tanımlara eklemeler yapan web sitesinin editörlerinden John Kelly, yeni terimlerin ve güncellemelerin “sadece kültürün nasıl değiştiğini yansıttığını” belirtiyor. Tipik olarak zararlı veya toksik davranışları tanımlamak için kullanılan ‘Trauma dumping’ (travmaların agresif bir biçimde tek taraflı olarak insanlarla paylaşılması) ‘queerbating’ (bir kişinin kendisini LGBTİ+ kültürü ile tanımlamaya yönelik bir bağlılığının olmayıp yine de kuir kültürün estetiklerini kullanması) gibi son dönemde sıkça kullanılan kelimelerin yanı sıra ‘Petfluencer’ (hayvanlara dair içerik üreten kişi), cyberflash (bir kişinin kendisini aniden online olarak teşhir etmesi) gibi daha az bilinen yeni kavramlar da yer aldı. Ek olarak cinsiyetin ikili bir deneyim olmadığı ve cinselliğin akışkan olduğu gerçeğini yansıtan ‘abrosexual’ (cinsel yönelimin zaman içerisinde dalgalanması) ve ‘sexual minority’ (cinsel azınlık) gibi kelimeler de eklenenler arasında. John Kelly Dictionary.com’un revizelerini şu şekilde özetliyor: “Dil ne olursa olsun değişiyor. Kelimelerin bu doğal, organik evrimini durduramayız.”

İsveç merkezli, vegan gıda ürünleri sunan Oatly markası bazı ürünlerine yarattıkları karbon ayak izini gösteren karbon etiketler ekliyor ve gıda endüstisini karbon ayak izini açıklamaya davet ediyor.

Marka, ABD’de Oatgurts adı verilen, meyveli yoğurtlarında karşımıza çıkacak eko-etiketleri 2025 yılına kadar popüler ürünlerinden olan yulaf sütleri dahil olmak üzere 12 ürüne daha eklemeyi planlıyor. BiguMigu’un haberine göre, Oatly ve CarbonCloud’un hesaplamaları ABD’deki 16 ürününün karbon ayak izinin 0,62 ila 1,9 kg. CO2e/kg arasında değiştiğini gösteriyor. Kâr amacı gütmeyen İngiltere merkezli bir kuruluş olan Our World in Data‘nın tahminlerine göre karbon ayak izi 0,9 kg. CO2e/kg olan yulaf sütüne karşılık bir litre inek sütünün karbon ayak izi 3,15 kg. CO2e/kg. İklim krizine dikkat çekmek amacıyla karbon etiketi eklenen 16 Oatly ürünün yarattığı iklim etkilerini çevrimiçi olarak web sitesinden inceleyebilirsiniz.

İzmir’in Beydağ ilçesindeki kırsal mahallede 19 öğrencinin eğitim gördüğü birleştirilmiş sınıflı okul otuz kedi sahiplenerek “Patili Okul” oldu.

Meslekte 16 yılını dolduran öğretmen Evrim Mutluay’ın salgın sürecinin ardından öğrencilerin okula ilgisini artırmak için başlattığı projede ilk olarak 12 yavru kedinin bakımını okulun boş duru deposu bu iş için kullanılarak üstleniliyor. Ardındansa kedilerle işlenen dersler sayesinde öğrencilerin okula bağlılığı ve derslerdeki başarısı arttıkça kedilerin sayıları da artıyor. Güncel sayıları 30’a ulaşan kediler ders saatlerinde sınıflarda teneffüslerde bahçede öğrencilerle zaman geçiriyor. Evrim Mutluay projenin başarısını: “Barınağımızı kurduk. Kediler ve çocuklar arasında çok güçlü bir sevgi bağı var. Okula gelmek istemeyen çocuklar hafta sonu bile okula gelmeye başladı. Barınağın temizliğini, kedilerin her türlü bakımını yapmaya başladılar. Ve okula karşı da olumlu bir tutum geliştirdiler.” sözleriyle anlatıyor.