Haberler

Köpek maması üreticisi Pedigree US’in Polonya Radyosu Orkestrası ile gerçekleştirdiği deneyde köpeklerin kuyruk hareketleri senfonilere dönüşüyor.

Köpeklerini kuyruk hareketlerinin duygularına dair ipuçları taşıdığını biliyoruz. İşte Pedigree Tail Orchestra da bir günlüğüne köpekleri orkestra şefleri kabul ediyor ve onların çeşitli yiyeceklere verdikleri kuyruk tepkilerini müziğe dönüştürüyor. Deney sırasında köpeklere peynir, brokoli gibi insan gıdaları ve son olarak Pedigree’nin köpeklere özel ürettiği ödül mamaları sunuluyor. İnsan gıdaları sunulduğunda çok da az sallanan kuyruklar, ödül maması söz konusu olduğunda çok daha hızlı sallanıyor ve ortaya yüksek tempolu bir modeli çıkıyor. Orkestranın keman sanatçısı ise “Köpekler kuyruğunu aşağı sarkıttığı zaman daha yavaş ve yumuşak şekilde çalalım” diyerek ortaya çıkacak eserin daha da ilginç olmasını sağlıyor!

Köpekler şefliğinde gerçekleşen bu müzik videosunun izlenme gelirinin Pedigree US tarafından, ABD’nin çeşitli eyaletlerindeki barınaklara bağışlanması ve bu sayede daha fazla barınak hayvanının sahiplendirilebilmesi hedefleniyor. Buraya tıklayarak izleyebilirsiniz.

Güncel sanatın önemli temsilcilerinden Tuğberk Selçuk, 28-29 Mayıs 2024 tarihlerinde Karaköy Frankhan’da gerçekleşecek olan 10. kişisel sergisi “Baby Mafia” ile sanatseverlerle buluşuyor. “Bu Kadar Şiddetli ve Ateşli bir Devirde Resim Böyle Yapılır!” manifestosunu merkezine koyan sanatçı bugüne kadar eleştirel ve kışkırtıcı bakış açısından ödün vermediği eserlerinde güncel bir dil ve boyut sunuyor.

İki gün sürecek olan “Baby Mafia” adlı pop-up sergide, izleyiciler masumiyet ve güç arasındaki tezatı keşfederken, bebeklerin gizli yeraltı dünyasının beyinleri olarak tasvir edildiği, hayal gücüyle dolu düşündürücü bir dünyaya dalış yapma şansı sunuluyor. Selçuk’un sanatı, geleneksel anlatılara meydan okuyarak, izleyicileri toplumsal ve otorite üzerine büyüleyici ve sürreal bir yorumla etkileşime çağırıyor. Sanatçının önceki sergilerinde gerçeklik, zihin ve algı gibi konuları sorgulatan eserlerinin ardından, bu son kavramsal serisi de ziyaretçilerin interaktif objelerle etkileşime geçebileceği bir deneyim sunuyor. Selçuk bu son sergisinde ağırlıklı olarak 9 mm’lik kovanlar kullanıyor. “Baby Mafia” sergisi, 28-29 Mayıs 2024 tarihlerinde Selectist’in desteğiyle Karaköy Frankhan’da deneyimlenebiliyor.

Nobel Edebiyat Ödüllü yazar Orhan Pamuk, fotoğrafçı, illüstratör, küratör, müze kurucusu kimlikleriyle bir araya getirdiği yaratıcı çalışmalarını 17 Mayıs’ta Münih Lenbachhaus Müzesi’nde izleyici karşısına çıkardı.

ArDog’un haberine göre; sergide Masumiyet Müzesi’nden getirilen 41 eserin yanı sıra daha önce Staatlichen Kunstsammlungen Dresden ve Münih Lenbachhaus koleksiyonlarından ilham aldığı 26 yeni enstalasyon bulunuyor. Lenbachhaus Müzesi’ndeki tanıtım metninde ise sergi şöyle özetleniyor: “İlk olarak Dresden’de açılan gezici serginin bu konağında Pamuk, Lenbachhaus Koleksiyonu’ndan Paul Klee, Alfred Kubin gibi sanatçıların eserlerinden yola çıkıyor. Bu yeni eserlerinde hikayelerini her zamanki gibi nesneler üzerinden anlatan Pamuk, eşyaların bize verebileceği teselli üzerine yoğunlaşıyor. Pamuk, yıllardır kendisini meşgul eden kültürel değişim, oksidentalizm, oryantalizm, kurgu, hafıza ve müzelerin rolü gibi temaları yeniden ele alıyor. Pamuk’un görsel sanatçı olarak çok az bilinen yanı, dolaplarındaki defterler, el yazmalarına yaptığı sayısız resim, çizimleri, eskiz defterleri ve not defterlerinin yanı sıra fotoğraflarından bir seçki ilk kez Lenbachhaus Müzesi’nde gün ışığına çıkıyor.”

Zekice kurgulanmış intikam hikâyeleri, yaratıcı şiddet sahneleri, geveze olduğu kadar tuhaf karakterler ve hiç düşmeyen tempo… Tüm bu bileşenleri ustalıkla bir araya getiren Quentin Tarantino kariyerini 10 filmle bitireceğini açıklamıştı. Şimdiyse yönetmenin son filmi olması beklenen “The Movie Critic” adını verdiği projeyi iptal edip başka bir film yazacağı duyuruldu.

Daha önce “The Movie Critic” projesinde Brad Pitt’in filmin başrolü olacağı ve ikilinin “Inglourious Basterds”, “Once Upon A Time In Hollywood”dan sonra üçüncü kez birlikte çalışacağı duyrulmuştu. Ancak son filmi için ince eleyip sık dokuyan Tarantino, final işi olması sebebiyle ekstra detaycı ve mükemmeliyetçi davranıyor olacak ki yaklaşık 1 sene önce “The Movie Critic” filminin kendi hayatıyla taşıdığı benzerlikleri ve niye bu filmle bitirmek istediğini anlatmış olmasına rağmen projeyi iptal etme kararı almış durumda. Yeni filme dairse henüz bir bilgi yok. Pulp Fiction (1994) ve Django Unchained (2012) filmleriyle, her ikisi de En İyi Orijinal Senaryo dalında iki Oscar ödülü bulunan yönetmenin son filmini beklerken diskografisine yeniden göz atmak isterseniz sizi buraya alalım.

Carnegie Mellon Üniversitesi bünyesindeki bilgisayar kulübü ve New Yorklu sanatçı Cory Arcangel işbirliği Andy Warhol Müzesi‘nin en kıymetli fakat en az bilinen eserlerinden bazılarının gün yüzüne çıkmasını sağladı.

Floppy diskleri daha önce duymuş muydunuz? Bugün neredeyse antika olarak adlandırdığımız bu teknoloji Andy Warhol’un 1985 standartlarına göre en fütüristik eserlerini saklamak üzere kullandığı yöntem. Vice’ın haberine göre Warhol’a bilgisayarın grafik sanatı yeteneklerini göstermesi için bir Commodore Amiga hediye edilmişti. Warhol da eserlerini bu teknoloji ile üretmiş ve saklamıştı. Warhol Müzesi’nin koleksiyonunda Blondie’nin Debbie Harry’sini “tablosunu” çizdiği bir video bulunuyor. Ancak müze, 1994 yılında Warhol’un disklerinin geri kalanını ve iki Amiga 1000 bilgisayarını aldığından beri, eski dosya formatı ve eskimiş donanım nedeniyle bunların içeriğine erişilememişti. Görüntüleri dijital derinliklerden geri getirmekse Carnegie Mellon Üniversitesi bünyesindeki bilgisayar kulübü ve New Yorklu sanatçı Cory Arcangel işbirliği sayesinde gerçekleşti. Gün yüzüne çıkan eserler arasındaysa kült Campbell Soup da yer alıyor. Hem teknoloji hem de sanat tutkunlarının dikkatini hak eden eserlere buradan göz atabilirsiniz.

Piyano ikilisi Güher ve Süher Pekinel’in, 2024 Uluslararası Klasik Müzik Ödülleri’nde (ICMA) “mükemmeliyetçilik arayışları ve sıra dışı şiirsel yorumlarıyla uluslararası klasik müzik alanına sundukları katkı nedeniyle” Yaşam Boyu Başarı Ödülü’ne layık görüldü.

2011’den beri verilen Uluslararası Klasik Müzik Ödülleri’nin (ICMA) adayları ve kazananları, dünyanın farklı ülkelerindeki plak şirketlerinin ve klasik müzik yayınlarının temsilcileri ile müzisyenlerden oluşan bir jüri tarafından belirleniyor. Bu yıl spanya’nın València kentinde düzenlenen ödül töreninde ödüllerini ICMA Jüri Başkanı Remy Flanc’tan alan Pekineller ise hislerini şöyle özetliyor: “Bu ödül bizim için müzikle dopdolu geçen ömrümüzün bir aynası niteliğinde. Müziğe verdiğimiz emeğin ve katkılarımızın anlaşıldığını ve takdir gördüğünü bilmek büyük bir mutluluk. Bizim için müzik, nefes almak kadar hayati. Friedrich Nietzsche’nin dediği gibi; “Müziksiz hayat bir hata olurdu.” Bu ödül vesilesiyle kariyer yolculuğumuz boyunca bize destek olan tüm değerli usta müzisyenlere sonsuz teşekkürlerimizi iletmek istiyoruz. Onlar sayesinde müziğin nabzını hissedebiliyor ve müzikle yaşayarak, müzikle nefes alarak ruhumuzu zenginleştirebiliyoruz.“

Duygu Asena’nın anısını ve fikirlerini yaşatmak için her yıl düzenlenen uygu Asena Roman Ödülü’nün bu yılki kazananı “Cüret” isimli romanıyla Neslihan Önderoğlu oldu.

Neslihan Önderoğlu, “kimsesizlerin ve toplumda yerini bulamayanların direncini anlattığı hikâyesiyle ve anlatı dilinin yetkinliği, temaları dağılmadan bütünlüğe taşıması” ile oy çokluğuyla ödüle layık görülen romanında tüm “ötekileri” bir lincin gölgesinde, sarsıcı ve sancılı bir düzlemde karşı karşıya getiriyor. Bir evin içinden taşan trajedinin izini sürerken de, bir anda cehenneme dönen sokaklarda yaşanan arbedeyi anlatırken de engellilerin, mültecilerin, travestilerin, azınlıkların ve içten içe “çoğunluğun” korkusunu gözler önüne seriyor. Roman, ir evin ve bir ülkenin sakinleri uzun zamandır patlamaya hazır vaziyette dolaşıyorsa fitili kim ateşler? En mazlum görünen midir o, en zalim olan mı? “Güç” el değiştirdikçe kurbanlarla failler de yer değiştirir mi? gibi sorulara yanıt arıyor.

Yeni bir rapor, şarkı sözlerinin son 40 yılda daha öfkeli ve daha bencil hale geldiğini ortaya çıkarıyor.

“Eskisi gibi müzik yapmıyorlar artık” Uzun süre dinlediğimiz şarkılarla ilgili ebeveynlerimizden duyduğumuz ardındansa bizim devraldığımız bu serzeniş aslında haksız değil. Bunun en temel nedeni içeriklerin kısalıyor ve saçmalaşıyor, aşırı uyarılmış ama sıkılmış beyinlere hazırlanıyor oluşu. Son 40 yılda rap, country, pop, R&B ve rock türlerinde 12.000’den fazla İngilizce şarkının sözlerini analiz eden rapora göre müzik zevkimizi şekillendiren yalnızca platformlar değil. Rapor, şarkı sözlerinin bir kültürün değer ve duygularındaki değişiklikleri yansıtan “toplumun aynası” olabileceğine dikkat çekiyor. Şarkı sözlerinde ifade edilen duyguları, kaç farklı kelimenin kullanıldığını ve bunların ne sıklıkta tekrarlandığını analiz edildiği araştırmada tüm türlerde şarkı sözleri daha basit ve daha tekrarlı olma eğiliminde olduğu tespit ediliyor. “Ben” veya “benim” gibi kelimelerin popülaritesinin artışıysa şarkı sözlerinin zamanla daha bencil hale geldiğine işaret ediyor. Tahmin edilebileceği üzere öfkeyi, tiksintiyi ya da üzüntüyü ifade eden şarkı sözlerinde de bir artış söz konusu.

Dünya sokak sanatı topluluğu StreetArtCities, dünyanın dört bir yanındaki sokak sanatı eserleri arasından seçilen “2023’ün En İyileri”ni açıkladı.

İspanyol doğumlu sanatçı SFHIR‘ın, İspanya’daki dokuz katlı bir binanın duvarına çizdiği “A Violonchelista de Fene” isimli duvar resmi, Dünyanın En İyi Duvar Resmi unvanının kazananı oldu. İspanya’da düzenlenen Perla Duvar Festivali‘nin açılışı sırasında yapılan eser, festivale katılan sanatçıların müzikle ilgili çeşitli unsurları tasvir ettikleri eserlerden bir tanesi. Onu “en iyi” unvanına kavuşturansa binanın merdiven ışıkları komşular tarafından açıldığında çellonun sap kısmına denk gelen pencerelerden gelen ışıklar, çellonun perdelerini aydınlatıyor oluşu. Ödüle layık görülen diğer eserler arasındaysa; Sabotaje El Montaje’nin “Kasabanın tarihî arşivinden gelen fotoğraflarla çalışarak kasabasının anaerkil yapısını ve balıkçılıkla geçinen kadınların yaptıkları işleri, Bask Bölgesinin renkleriyle yansıtmaya çalıştım” şeklinde anlattığı “İsimsiz Eser”i, Hollandalı sanatçı Leon Keer’in resmedilen cam bilyeler duvardan dökülüyormuşçasına bir yanılsama yaratan “Gravity”si, yer alıyor. Daha fazlasına göz atmak için buraya tıklayabilirsiniz.

Pek çoğumuz küçüklüğümüzden beri bize empoze edildiği şekilde; mutsuzluk, stres, endişe gibi negatif hatta toksik olarak sınıflandırdığımız duygulardan kaçınarak olabildiğince neşeli, mutlu, huzurlu olmak için beynimizi kodlamaya çalışıyoruz. Bununla birlikte diğer her şeyde olduğu gibi abartıldıkça anlamını yitiren “pozitiflik” kavramının zararları üzerine artık yeterince fikrimiz var öyle ki Terapist Whitney Goodman’ın okura olumsuz duyguları deneyimlemenin ve onlarla başa çıkmanın etkili yollarına dair nitelikli bir rehber sunduğu kitabı Toksik Olumlama: Mutlu Olmakla Kafayı Bozmuş Bir Dünyada Kendin Olmak ile karşımıza çıkıyor.

Gerçek hayatta olumsuzlukları görmezden gelerek, bu duygulardan kaçınma refleksine sahip olmamıza neden olan toksik pozitiflik kavramını merkeze alan kitapta, bu durumun kendimize ve ilişkilerimize ne kadar zarar verdiğini ortaya koyuluyor. İddiasını araştırmalar ve danışan hikâyeleriyle destekleyen Goodman ​“Peki olumlu olmak tüm sorunların çözümüyse neden çoğumuz endişeli, depresif ve tükenmiş hâldeyiz?” sorusuna yanıt arıyor. Her yeni gün pozitif olma baskısıyla karşı karşıya kalan insanların rahatsızlık hissiyle empati kuran kitapta hastalık, kayıp, ayrılık ve diğer zorluklarla karşı karşıya kalındığında bile gerçek duygular hakkında konuşmak, onları sindirerek zamanla daha iyi hissetmek için çok az fırsat bulunduğuna dikkat çekiliyor.